- dwugłowy
- dwugłowy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'o dwu głowach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dwugłowe cielę. Orzeł dwugłowy. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
dwugłowy
Look at other dictionaries:
dwugłowy — «mający dwie głowy» Orzeł dwugłowy. ∆ anat. Mięsień dwugłowy «mięsień o brzuścu rozdzielającym się na jednym z końców na dwie części» … Słownik języka polskiego
biceps — m IV, D. a, Ms. bicepssie; lm M. y pot. «mięsień dwugłowy ramienia u człowieka, tworzący przy skurczu wyraźne uwypuklenie na przedniej stronie ramienia» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
mięsień — m I, D. mięśnia; lm M. mięśnie, D. mięśni «narząd ruchu u człowieka i zwierząt, zbudowany z tkanki mięśniowej, mający zdolność kurczenia się; może mieć różne kształty i może spełniać czynności o różnym charakterze; muskuł» Mięśnie długie, krótkie … Słownik języka polskiego
orzeł — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, D. orła, Mc. orle {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duży ptak drapieżny o masywnej budowie ciała, silnym, zakrzywionym dziobie, mocnych opierzonych nogach z ostrymi szponami i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
